"Casey, przyjedź na posterunek policji. Jedenastolatek ugodził nożem macochę. Nie ma się nim kto zająć...".
Tak oto Casey poznaje Tylera. Od początku czuje, że musi zrobić dla niego wszystko, co w jej mocy. Chłopak ma ataki wściekłości i niszczycielskiej furii, próbuje nawet zaatakować Casey.
Jakie cierpienie kryje się za jego agresją? Casey stopniowo dowiaduje się prawdy...
Kiedy Tyler miał trzy lata, jego matka heroinistka zmarła z przedawkowania - na jego oczach. Tylera znaleziono dwa dni później, wycieńczonego i przerażonego. Przekazano go ojcu, który go nie chciał i macosze, która go biła. Chociaż potworna przeszłość ciąży na życiu chłopca, Casey i jej mąż Mike desperacko chcą go ratować. Są jego ostatnią szansą i zawzięcie walczą o to opuszczone dziecko. Lecz nagle dochodzi do tragedii...

"Mamusiu, czy jestem brzydka?" - zapytała ośmioletnia Flip, natychmiast gdy trafiła do domu Casey Watson, zawsze gotowej pomóc każdemu dziecku. Nawet takiemu, któremu nikt już nie chce dać szansy...
Flip pytała o to niemal każdą kobietę, którą spotkała. I każdą nazywała mamusią. Bo chciała mieć matkę. Jej własna była alkoholiczką i właśnie z tego powodu dziecko urodziło się z FAS - alkoholowym syndromem płodowym. Flip wiedziała, że jej buzia różni się od twarzy innych dzieci. Jej rozwój był opóźniony, była starszliwie zaniedbana i bardzo pragnęła, żeby ktoś ją kochał.
Casey Watson ze swoją rodziną otoczyli dziewczynkę serdecznością i ciepłem, które sprawiły, że Flip zaczęła robić postępy. Ale wtedy w jej życiu pojawiła się biologiczna matka...